Lekker aangerommeld en nu leven in de brouwerij…

Zo, ik heb een aantal weken lekker aangerommeld.

Nico kon lekker fietsen en rondom het huis rommelen, ik deed mijn vrijwilligswerk bij de Pyramide van Austerlitz (PVA), we kregen gezellig bezoek van ex-buren uit Brabant en ook Barbara is een dagje geweest, dat was super! En we hebben een bezoekje gebracht aan vrienden waar Nico op de fiets heen ging en ik met de auto, we werden getrakteerd op een heerlijke lunch hoewel het onze planning was alleen op de koffie te gaan, het was erg gezellig!

Voetbal gekeken zelfs, hoewel we helemaal geen fans zijn kijken we grote toernooien waar Nederland in meespeelt dus wel. En niet eens alleen Nederland eigenlijk. Als er voetbal is staat de TV aan… En ik heb een oranje shirtje gekocht met ‘Miss Oranje’ erop en elke 2e helft trek ik het aan… ik denk dat het helpt…

Ik heb tussendoor ook een Albelli fotoalbum gemaakt van onze Cruise in september 2012. Omdat Nederland weer eens gewonnen had, dat gebeurde natuurlijk nogal eens, gaf Albelli een korting van 40%, dat scheelde dus behoorlijk en intussen staat er een prachtig album met mooie herinneringen op de kast. En omdat die korting maar een beperkt aantal dagen geldig was had ik meteen een stok achter de deur om nu echt door te zetten. Ik vind het erg leuk werk, maar ja eraan beginnen wordt vaak uitgesteld en eenmaal bezig vind ik het soms jammer als het klaar is.
Er moet ook nog een album komen van mijn vakantie met Diana vorig jaar naar Kreta, daar ga ik dus maar mee aan de slag, wie weet wordt Albelli weer gul.

Nico heeft een tussendeur gemaakt in de gang zodat in de winter niet alle warmte naar boven verdwijnt! We hebben een monteur voor de douche thuis gehad omdat het putje niet meer doorliep, het probleem was binnen 10 minuutjes opgelost en de Woningbouw betaalt… dat is ook een voordeel van huren natuurlijk.

Intussen hebben we veel buiten kunnen zitten en heb ik heel veel gelezen, heerlijk genoten van de rust!

En nu? Nu is er weer leven in de brouwerij want Maria en Natalia zijn gisteren aangekomen op vliegveld Eindhoven uit Gran Canaria voor 16 dagen vakantie met zijn tweetjes! ’s Morgens boodschappen gedaan en alles in orde gemaakt voor hun komst, Nico heeft nog even gefietst en ’s middags vertrokken we op tijd naar Eindhoven.
We waren een uur te vroeg, maar beter te vroeg dan te laat… de policy van Transavia is dat de kinderen die met begeleiding reizen met de eerstvolgende vlucht terug worden gebracht als de ‘ophalers’ het laten afweten… Het zal je toch maar gebeuren, dus zekerheid voor alles.
Helaas hadden we de auto ergens geparkeerd waar het niet mocht, dus dat was een beetje verkeerde zuinigheid, we kregen een flinke prent… zonde van het geld, maar ja, beter maar snel vergeten, het is niet anders…

Toen we thuis kwamen hebben we hun spulletjes uitgepakt en ingeruimd en ze hebben meteen ge’Facetimed’ met papa en mama en met Diana. Maria vond gelijk weer haar plekje achter de computer en Natalia was druk met haar kleding. We hebben lekker snack gehaald en na het douchen hebben ze nog even beneden gezeten. Natalia vertoonde haar lenigheid… ze kan ook een split doen maar daar heb ik nog geen foto van…

Rond half 11 gingen we naar boven, werden de tanden gepoetst en gingen ze naar bed waar ze nog een kwartiertje met de Nintendo hebben gespeeld en toen gingen ze lekker slapen…

De dames werden rond half 11 pas wakker. Vandaag zijn ze met Opa naar het zwembad in Zeist. Het is een groot zwembad met een wildwaterbaan, jacuzzi’s, grote glijbanen, binnen- en buitenbad dus ze zullen zich zeker vermaken. En Opa zit natuurlijk heerlijk buiten in het zonnetje!

Ik zit met een vervelende blaasontsteking dus is het wel lekker dat ik nog een dagje een beetje rust heb, ik hoop dat het antibioticakuurtje dat ik voorgeschreven heb gekregen snel werkt.

Wordt vervolgd…

 

Deze slideshow vereist JavaScript.

 

Tour behind the scenes…

Op de een na laatste dag van onze cruise heb ik een soort excursie aan boord gedaan…
Deze heette de “Tour behind the scenes”.

We gingen met een groep van ongeveer 15 mensen het schip bekijken op locaties waar je normaal gesproken niet mag komen:

• Achter de coulissen van het theater
• In de keuken
• In de voorraad- en productieafdeling
• In de wasruimte
• Op de brug!

En overal mochten er foto’s worden gemaakt!

We begonnen dus achter het theater, dat zich bevond op dek 7.  Het was daar achter de coulissen allemaal veel kleiner dan iedereen had gedacht. En op dit schip (inmiddels 11 jaar oud) ook niet zo erg economisch ingericht. Het theater was destijds ontworpen door de schepen-bouwer, die dus eigenlijk niet goed weten hoe een theater met alles erop en eraan zo functioneel mogelijk moet worden opgebouwd. Tegenwoordig worden daar echte theater-bouwers voor ingehuurd.
We kwamen achter het toneel, in de kleedkamers en de opslagruimtes. Toch leuk om gezien te hebben. Achter in de bovenzaal gebeurt alles voor wat betreft het licht en geluid, maar omdat er een repetitie bezig was konden we daar niet blijven kijken.

Toen gingen we naar de middelste keuken op dek 5 die wordt gebruikt voor de 2 grootste restaurants. We werden rondgeleid door een van de 6 chef-koks, een hele enthousiaste man. In totaal werken er 160 koks op het schip. Als eerste worden daar de ontbijten klaargemaakt voor die 2 restaurants en ook voor het grote buffetrestaurant op de 12e verdieping. Verder wordt er van alles (voor)bereid voor de lunch en het diner. Gigantische pannen en alles wordt natuurlijk in hele grote hoeveelheden gemaakt. Er hangen foto’s van de gerechten zodat de kelners die de bestellingen op komen halen kunnen controleren of de gerechten er ook werkelijk uitzien zoals hoort. Verder hebben de koks allemaal gekleurde sjaaltjes gerelateerd aan hun functies. Ontzettend interessant om te zien en te horen hoe alles in zijn werk gaat. Iedereen was vriendelijk en bereid om op de foto te gaan, dus ik heb er heel veel gemaakt!

Daarna gingen naar dek 3, naar de opslagruimtes en de productieafdeling.  Alles zit in gigantische vriezers en al het benodigde vlees en vis wordt ’s morgens eruit gelegd om te ontdooien en te worden bewerkt. Gigantische stukken vlees en vis. Verder de fruit en groente-afdeling en de bakkerij. Op de sandwichbroden, die bevroren worden aangeleverd, worden alle soorten broodjes, cakejes, taarten, gebak en toetjes vers gemaakt. Ook pizza’s worden vers klaargemaakt, dus ook de bodems. Het was erg interessant om te zien hoe dat allemaal in zijn werk gaat.

We stapten in de liften naar dek 1, dat onder de zeespiegel ligt, op weg naar de wasserij. Wat een gigantische wasmachines en drogers. Dat hebben ze ook wel nodig met al die handdoeken en badlakens, lakens en slopen. De grote lakens gaan nat in een droogmachine van een paar meter lang, aan het eind zit een andere machine gekoppeld die de lakens vouwt en als een keurig opgevouwen pakketje uitspuugt. Ook al de uniformen van de crew worden daar gewassen of gestoomd en gestreken of geperst. Er werken in totaal 16 mensen in de ‘Laundry. Elke halve dag komen er 8 man op en gaan er 8 man af. Ze werken dus 12 uur. Maar lange dagen werken geldt voor al het personeel.

Als laatste gingen we naar dek 10 en mochten we op de brug kijken. Een hele grote ruimte met allerlei ingewikkelde apparatuur en kaarten. De kapitein ‘himself” beantwoordde alle vragen die werden gesteld. Een erg aardige geduldige man die zich er zeker niet makkelijk van af maakt. Hij legde alles goed uit, hoewel het voor ons natuurlijk nogal abacadabra was. Alles wordt berekend om zo zuinig mogelijk maar wel op tijd in de volgende haven aan te komen. 24 uur per dag staat er een bemanningslid met een verrekijker op de uitkijk  en houdt constant de zee in de gaten op onvoorziene omstandigheden of wat dan ook.

Het was ontzettend de moeite waard. Ik heb nu met eigen ogen kunnen zien hoe een en ander in zijn werk gaat.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Cruise (deel 4)…

KOPENHAGEN

We merkten er niks van maar in de nacht werden onze grote koffers, die we in de gang hadden gezet, weggehaald!

We hebben nog heel rustig voor de laatste keer aan boord kunnen ontbijten want rond 9.00 uur zouden we ongeveer van boord gaan. Nadat we de laatste spullen bij elkaar hadden gezocht en ingepakt zijn we in het Sportscafé gaan wachten tot onze labelkleur van de bagage werd omgeroepen. Het is een hele organisatie en mensen die het programma “Een wereld op zee” dat op maandag op Ned 1 om 19.25 wordt uitgezonden, hebben misschien een beetje idee hoe die ontscheping werkt. Terugkijken kan op www.herhaling.nl .
Marjolijn, bedankt dat je me op dit programma gewezen hebt!

Met de bus reden we naar het vliegveld waar we om 9.45 uur aankwamen en we konden daar onze koffers gaan opzoeken. Alles was goed geregeld en na het inchecken met de machine konden we zelfs al onze koffers afgeven en kregen we onze boardingpassen voor de vlucht naar Amsterdam. Dus met alleen handbagage moesten we de dag door zien te komen.

We hadden een late vlucht en omdat we het zonde vonden van de tijd om op het vliegveld te blijven rondhangen zijn we de stad  in gegaan en wel met de gewone stadsbus.

Een chauffeuse vertelde dat we haar bus (5A) moesten hebben maar ze zou al vertrekken en we moesten nog even wat geld pinnen binnen, we konden niet met creditcard betalen. Zij reed weg en aan iemand die bij een andere bus zat te wachten nog even gevraagd en die zei dat we ook met de metro konden. Twijfel, twijfel, wat doen we…

Uiteindelijk zijn we toch naar de bus gelopen die net aan kwam rijden, de chauffeur was een Indiër met een grote baard en tulband.

Er gebeurde iets heel onverwachts…

Ik liep naar de bus, de deur was dicht en de man stond met zijn handen afwerend te wuiven. Hij deed toch de deur open en zei (in het Engels meteen): “Nee, nee, u hoeft het niet te vragen want ik ben al getrouwd”.
Dus ik moest lachen en zei: “Wat dacht u dat ik wilde vragen?”
Hij weer… Nou misschien of ik met u wil trouwen zei hij… Ik moest zo lachen…
Ik vertelde van ons plan, we wilden richting Tivoli.
Tivoli is een van de oudste pretparken van de wereld (opgericht in 1843) en ligt midden in het centrum dus zouden we dan alle kanten op kunnen.
“Weet u wat” zei de chauffeur “hoort die man die daar staat bij u” en hij wees naar Nico en ik knikte.
“Nou roept u hem maar, dan neem ik u voor niks mee naar het centrum en zet u voor Tivoli uit…”
Ik wist niet wat ik hoorde en vroeg “Meent u dat nou?”
Hij bevestigde het en we stapten in, was natuurlijk hartstikke aardig! Waarom die man dat deed snapten we echt niet. De rit duurde zo ongeveer 45 minuten. Toen stapten we uit bij het Centraal Station, een heel groot station gebouwd in 1911!

We zijn rond het grote pretpark Tivoli gewandeld en hebben een aantal mooie gebouwen gezien, het raadhuis, de schouwburg en natuurlijk Tivoli. De wegen stonden een beetje op zijn kop dus een mooie foto van het station heb ik jammer genoeg niet.
Het Koninklijk Paleis was toch te ver lopen (voor mij dan) en toen zijn we weer met de bus teruggegaan. De rest van de dag was eigenlijk zo om, ik had mijn e-reader, Nico zijn sudoku en we vermaakten ons prima.

Om 18.00 vertrokken we naar Amsterdam en dat was het einde van onze supervakantie, waar we nog lang aan terug zullen denken.

 

Cruise (deel 3)…

Na IJsland hadden we 2 zeedagen, heerlijke dagen trouwens met zelfs 1 dag een behoorlijke storm, dinsdag de 25e! Wij hadden er zelf geen last van, maar er waren best veel mensen ziek. Recht lopen kon je echt niet, overal goed vast houden was de boodschap. Tijdens het eten in het buffetrestaurant werden mensen door personeel met hun eten geholpen en naar hun plaats gebracht. Overal stonden zoute crackers en groene appels klaar, dat schijnt de zeeziekte een beetje te beperken.
Ik heb een tijdje heerlijk naar de zee gekeken, wat is die dan prachtig. Ik zat op deck 7 aan het raam toen er opeens een gigantische golf omhoog kwam. Het promenadedeck eronder was echt drijfnat. En toen maar wachten op de volgende met mijn camera in de aanslag, maar helaas, zo’n hoge kwam er niet meer. En mensen kijken (wel zielig soms hoor) hoorde die dag bij de favoriete bezigheden…

Ik heb een ‘taartendecoratie-demonstratie’ bijgewoond. Knap hoor wat ze allemaal met chocolade kunnen doen. Maar de taart was iets te uitbundig opgemaakt, haha, maar dat was uiteraard om zoveel mogelijk te laten zien. Die avond was er in alle restaurants een speciaal chocolade-toetjes-buffet… Ziet er prachtig uit, maar ik heb dan aan een heel klein beetje wel genoeg.
Ook heb meegedaan aan een “introductiecursus Russich”, maar ik ben nu alweer alles vergeten, ik zal mijn A4-tje er weer bij moeten pakken om te weten hoe je goedemorgen etc. zegt ;-).
We zijn naar de preview van de nieuwe cruise-agenda gaan kijken. Wat een mooie reizen hebben ze weer in het verschiet. Bij leven en welzijn gaan we waarschijnlijk ergens in juni of september 2014 weer cruisen! Er zijn 3 nieuwe schepen in de maak dus wie weet gaan we wel op een gloednieuw schip de volgende reis maken.

We hebben heerlijk gegeten in diverse restaurants, meer dan genoeg keuze en alles even lekker. Van de Beef Rib-Eye Steak loopt het water me nog in de mond, zo zacht was die!
Elke avond een leuke show, o.a. de imitatie Beatles vond ik erg leuk. Heerlijk om al die nummers weer te horen en mee te zingen. Ik ben nog een paar keer naar het casino gegaan. Uiteindelijk hebben we de $ 100,00 fiche die ik in de kluis had gelegd weer omgewisseld en teruggestort op onze boord-rekening. Dus niks gewonnen, niks verloren, maar wel een paar erg leuke uurtjes gehad.
Het gaat er in zo’n casino anders wel grof aan toe hoor, ik bedoel qua uitgave-patroon. Wij liepen er elke dag wel binnen en altijd was er een Amerikaan die zat te gokken of geld wisselde, wij denken dat hij per dag zeker wel een paar duizend dollars wisselde en verloor… We hebben hem nooit iets zien winnen. Nou, denk je dan, die heeft zoveel geld dat hij echt niet meer weet wat hij ermee moet doen, hij had het net zo goed meteen overboord kunnen gooien. En altijd zaten er dezelfde mensen, een heel apart wereldje hoor.

GREENOCK – SCHOTLAND

Op woensdag 26 september kwamen we aan in Greenock, Schotland. De stad heeft heel veel oude gebouwen, kerken en brede straten. Eigenlijk wilde ik graag naar Edinburgh, maar dat ligt aan de andere kust en daar hadden we zeker 2,5 uur voor nodig, dan rondkijken en weer terug. Het zou misschien teveel gestress zijn geweest om dat te doen want als je op je eigen houtje op stap gaat en je bent te laat dan wacht het schip niet en zul je zelf moeten proberen in de volgende haven te komen. Toen bedachten we, dan gaan we naar Glasgow, maar ik voelde me helemaal niet fit en toen zijn we maar wat rond gaan wandelen. Het was heel mooi weer, dus troffen we het.  Ik heb wel heerlijke ‘shortbread-cookies’ gekocht, jammie! Nico ging ’s middags nog een eind alleen wandelen en ik ben een uurtje naar bed gegaan. Daarna ging het wel weer en hebben we een rustige middag gehad. Tijdens het vertrek heb ik weer prachtige foto’s gemaakt.

DUBLIN – IERLAND

Donderdag 27 september, aankomst in Dublin, Ierland. Het weerbericht voor Dublin was heel goed, maar de zon hebben we niet veel gezien. Wij hebben ons na het ontbijt met een shuttlebus (waar we $ 12 voor moesten betalen) naar het centrum laten brengen, we waren wel 3 kwartier onderweg, dus zeker de moeite waard. Vanaf het punt waar we ook weer konden opstappen zijn we met de kaart van Dublin op weg gegaan naar St. Patrick’s Cathedral. Dat is een bezienswaardigheid die je echt gezien moet hebben als je in die stad bent. We vonden het geen mooie kathedraal, maar hij was wel heel oud, het huidige gebouw dateert van 1220, en vol met toeristen. Via een gigantisch winkelcentrum en het St. Stephen’s Green zijn we door de stad terug gewandeld naar de halte van de bus.
’s Middags heerlijk in het Sportcafé gelezen en na het avondritueel en het diner gingen we naar een show van Claire Maidin. Een Engelse pianiste, klassiek geschoold maar van alle markten thuis, die een geweldig optreden gaf. We waren meteen fan van haar!

Na Ierland hadden we weer 2 zeedagen, die omgevlogen zijn. Zoals altijd was er zat te doen, nog een matinee van Claire Maidin bijgewoond, een sneak-preview, zoals ze dat zo mooi noemen, van het volgend jaar op te leveren schip de “Breakaway” gezien.
Het waren heerlijke rustige dagen met op vrijdagavond de show waarin aan het eind ook een (heel klein) deel van de crew op het podium komt. Altijd leuk om mee te maken.
Op zaterdagochtend had ik een excursie op het schip geboekt, de zogenaamde ‘tour behind the scenes’. Onder begeleiding van een gids werden we naar 5 locaties op het schip gebracht, waar we uitleg kregen van de daar verantwoordelijke personen. We kwamen achter de coulissen van het theater, in de grootste keuken van het schip, gelegen tussen de 2 grootste restaurants. In de productieruimtes en voorraadafdeling. In de laundry kamer op deck 1, onder zeelevel en op de brug waar we allerlei vragen konden stellen aan de kapitein die alle tijd nam. Over dit kijkje achter de schermen schrijf ik later nog wel een apart logje.
Op zaterdagmiddag waren er optredens van verborgen talenten onder de crew.  Zangers, dansers etc. En als laatste ‘the cast of fountains‘, een hilarisch optreden van de cruise-director Jaimy en haar team. Ik zal later een keer het filmpje plaatsen dat ik hiervan heb gemaakt.
Op zaterdagavond moesten we ook onze koffers inpakken om ze diezelfde avond voor het naar bed gaan op de gang te kunnen zetten. Die zouden we de volgende dag op het vliegveld van Kopenhagen weer op kunnen halen, dus ook weer prima geregeld.

Wordt vervolgd!

Deze slideshow vereist JavaScript.

Cruise (deel 2)…

FAROE EILANDEN

Op vrijdag 21 september kwamen we aan in Torshavn op het eiland Streymoy, behoort bij de Faroe-eilanden. Deze eilandengroep behoort bij Denemarken. We reden met een shuttlebus van het schip naar het centrum. Veel daken van huizen waren begroeid met gras, dit werkt isolerend. Er was een prachtig stadspark en we hebben de kathedraal bekeken. Het was heel erg mooi weer die dag. Het bleek in de ochtend toen wij van boord waren ongeveer 5 graden te zijn, maar de gevoelstemperatuur was veel hoger omdat er helemaal geen wind stond. ’s Middags hebben we heerlijk op het dek kunnen zitten in de zon. Dat hadden we nooit verwacht in deze tijd en in deze regio mee te zullen maken. Om 16.00 uur vertrokken we weer. Als bonus voeren we nog tussen een heleboel eilanden door met daarop een schitterend uitzicht, er kwam geen eind aan. Helaas komt het op de foto’s lang niet zo mooi over als wij het hebben ervaren.

Zaterdag 22 september was weer een zeedag op weg naar IJsland! Inmiddels waren we alweer 2 uur vroeger in de tijd, we waren dus behoorlijk vroeg wakker. Er was van alles te doen op het schip dus we hebben ons prima vermaakt. Ik heb bij de Salsa lessen gekeken, echt heel leuk. ’s Middags in het theater een documentaire gezien over de Spoorwegen in de US van het begin tot nu. Nico vindt het leuk om in het casino naar de toernooien te kijken, BlackJack, Texas Hold’em Poker. En ik heb weer heerlijk gelezen. Wat een luxe toch, die rust en het feit dat we gewoon echt niets hoeven te doen, dit is echt de ultieme vakantie. Ik oefende af en toe BlackJack op mijn I-Pad, ook een heerlijk tijdverdrijf. ’s Middags weer lekker gebabbeld met Simon en Winnie in het Sportcafé. Na het eten zijn we naar het theater gegaan voor de show, die heette Shout. Allemaal jaren 60 liedjes dus erg leuk, alleen is het volume zo hoog dat het soms zelfs schreeuwerig wordt en dat is jammer.

IJSLAND

Zondag 23 september arriveerden we om 08.00 uur op IJSLAND! Het was al jaren een wens van mij om Ijsland eens te bezoeken, maar omdat het erg koud klinkt en het daar ook behoorlijk koud kan zijn wilde Nico daar nooit heen. We hadden een excursie geboekt “de Reykjanes tour” want alleen de bezienswaardigheden bekijken is natuurlijk niet te doen op één dag. Het was achteraf sowieso te kort want we zijn maar in een heel klein stukje van het eiland geweest. De natuur is prachtig, wel vreemd want er zijn bijna geen bomen. Sinds de 9e eeuw toen Ijsland voor het eerst werd bewoond is er van de 25% bos nog maar 3% over. Het hout is destijds gebruikt om huizen te bouwen en deze te verwarmen. Maar nu is men weer bezig om bossen aan te leggen.

Ijsland bestaat geheel uit vulkanisch gesteente. We reden door de lavabergen in Reykjanes, het gebied linksonder de hoofdstad Reykjavik.  De herfstkleuren komen ook daar voor omdat de bergen allemaal bemost zijn, echt prachtig. De eerste stop was bij een binnenmeer Kleifarvatn waar volgens de verhalen een monster in leeft. Deze locatie is gebruikt door de Ijslandse schrijver Arnaldur Indriðason voor zijn boek “Koudegolf”. In 2008 heb ik 5 boeken van hem gelezen en toen werd ik nog meer gegrepen door het land als daarvoor en werd mijn wens om er ooit naar toe te gaan nog groter.

Daarna reden we door naar de geothermische bronnen van Krysuvik/Seltun. Je zag uit de verte al de stoom opstijgen van de bronnen. Er werd ook gewaarschuwd in de bus dat we echt niet even moesten voelen want dat het water echt loeiheet was. Het stonk ook verschrikkelijk naar rotte eieren, de zwavel die vrijkomt. De kokende modderpoelen hebben meestal een blauwgrijze kleur maar er zijn ook andere kleuren mogelijk, dit komt door verschillende ijzerverbindingen. Het hete water wordt pas sinds ongeveer 1940 gebruikt om huizen te verwarmen, nadat er eerst jaren proeven zijn gedaan. Nu wordt 90% van de huizen hiermee verwarmd.

Daarna reden we door naar de “Blue Lagoon” een van de bekendste toeristische attracties. We kwamen eerst langs de electriciteitscentrale die gebruik maakt van de hete bronnen. Opvallend zijn de rode buizen die door het landschap lopen waardoor water wordt gepompt van ongeveer 70 graden Celsius. Het warme water in de Blue Lagoon is eigenlijk een bijproduct van de electriciteits-centrale. Het water wordt elke 24 uur vervangen. Het bad heeft een temperatuur van 39 gr en bevat ongeveer 2,5% zout. Door mineralen, silicaten en blauwwieren heeft het de kenmerkende lichtblauwe kleur. De silica wordt door mensen op hun gezicht gesmeerd, het schijnt heel goed voor de huid te zijn. Het was een hele belevenis dat we daar gewoon rondliepen. We hebben er niet in gebaad want daar was uiteraard te kort tijd voor, dat was een andere excursie. Maar wie weet…ooit!

In IJsland lopen de schapen in de zomer los in de bergen. Eind september, zo’n beetje aan het eind van de zomer, worden ze met groot onthaal weer allemaal opgehaald. Men drijft ze bij elkaar met paarden en honden en in een lang lint lopen ze naar de plek waar de boeren hun eigen schapen eruit halen en inladen. Dan wordt er een groot feest gegeven en dan begint voor de Ijslanders de winter. Bij toeval kwamen we langs een hele grote groep die bezig waren de schapen mee te nemen, echt een soort cadeautje.

We gingen verder door het prachtige landschap en stopten bij het Nationaal Museum in een buitenwijk van Reykjavik. In de permanente tentoonstelling “the making of a nation” kwamen we veel te weten over de kolonisatie van Ijsland en het ontstaan van het volk. Verder stond er een nagebouwd schip de “Icelander” dat net als het origineel naar Amerika is gevaren. Erg interessant.
We reden door de stad terug naar de haven en kwamen langs diverse bijzondere gebouwen. O.a. de Hallgrímskirkja , de hoogste kerk van Ijsland. De bouw van deze kerk heeft 41 jaar geduurd. Ook reden we langs het “Hofdi House”, het huis waar Gorbatsjov en Reagan elkaar ontmoetten in 1986. Deze ontmoeting was het begin van het einde van de koude oorlog.

Rond 15.00 uur waren we weer terug op het schip en we hadden best trek dus na ons verkleed te hebben gingen we eerst eten.  In het sportscafé hebben we IJsland uitgezwaaid. Zou ik er ooit nog terugkomen en dan voor een klein weekje of zo? Wie weet…

Vandaag zou ik, na een week wachten, wat dollars opnemen om ’s avonds in het casino zelf ook een gokje te wagen. Nico doet het nooit, vindt kijken alleen al leuk genoeg, maar ik mag af en toe graag zelf meedoen. Ik nam $ 100,00 op van de boord-rekening en wisselde $ 40,00 om voor fiches bij de BlackJack tafel. Het ging goed, het oefenen op de I-Pad had geholpen en ik was best zeker van mijn zaak, al heb je natuurlijk een heleboel geluk nodig om echt wat te winnen. Maar… ik won die avond $ 70,00 dollar en we gingen met $ 170,00 terug naar de cabin. Dat was dus een leuke afsluiting van een prachtige dag!

Wordt vervolgd!

Deze slideshow vereist JavaScript.