Lekker weekje gehad…

Vorige week zaterdag vertrokken wij voor 9 dagen naar een hotel in het Oosten van Duitsland. Met de Ford Capri, waar we graag zo nu en dan een lange rit mee maken. Nico zijn racefiets ging ook mee zodat hij zo nu en dan een lekker ritje zou kunnen maken.

Het was rotweer toen we vertrokken maar het werd onderweg steeds beter. Ik had een hotelletje geboekt ongeveer halverwege de eindbestemming, dus we konden het heerlijk rustig aan doen.

Het hotelletje (Gasthaus & Pension Krone) in Martinfeld, iets voorbij Kassel, was klein maar keurig en we hadden een ruime kamer die wel vol stond met van alles, maar… met een waterbed. Dat hebben we nog nooit meegemaakt in een hotel. We wandelden ’s middags wat rond, bekeken de kerk en vonden een restaurantje dat tot 19.00 uur open was. We spraken af om 18.00 uur terug te komen, we hebben heerlijk gegeten. Alles was verder gesloten want er was ‘männer-kirmes’. Op zaterdagavond en ook weer op zondagochtend liepen de ‘mannen’ door de straten om daarna uitgebreid te gaan eten en feesten! Verder weet ik niet wat het allemaal inhield. Er was ook een echt kermisje met wel 2 kermisattracties ;-).
Het was voor ons de eerste keer dat we op een waterbed sliepen en het is niet echt ons ding. Mogelijk was het bed niet gestabiliseerd want we werden nog net niet zeeziek…

Na het ontbijt reden we het laatste stuk naar Raschau-Markersbach waar we een royale dubbele kamer kregen (een zitkamer en een aparte slaapkamer) in het aan de buitenkant erg oud aandoende Ferienhotel Markersbach. We hadden daar all-inclusive en we begonnen met een heerlijk stuk taart en koffie en vanaf 18.30 een heerlijk buffet aan een vaste tafel die ook voor het ontbijt voor ons bleef gereserveerd. Iedereen van het personeel was erg vriendelijk. De kamers en badkamers werden iedere dag keurig verzorgd, alleen werd er in de algemene ruimtes niet regelmatig schoongemaakt. Onze Binky deed zich in het middagrestaurant, waar we hem mee mochten nemen, tegoed aan alle kruimels die op de vloerbedekking waren gevallen bij de tafels en waar dus de hele week niet gestofzuigd was.

Maar de omgeving was erg mooi, overal bergen en dalen dus voor Nico wel behoorlijk aanpoten op zijn fiets. ’s Morgens was hij zo’n 2 uurtjes weg om te fietsen en na de lunch stapten we in de auto en bezochten we leuke dorpjes. Heerlijk relaxed. Het eten was prima, het gezelschap was prima, aardige mensen ontmoet, o.a. Peter en Astrid uit Den Helder en Willem en Menke uit Elburg.

Praag, kijk op de Burcht

Op dinsdag zijn we een dag naar Praag geweest. De bedoeling was met onze eigen auto te gaan, het was maar 150 km bij ons hotel vandaan. Ik had van alles opgezocht en uitgeprint en ook de site van de ANWB geraadpleegd voor wat betreft de verkeersregels en eventuele verplichtingen. Maar we konden in het hotel een excursie boeken, dat was natuurlijk veel gemakkelijker. We werden samen met Peter en Astrid om 8.15 uur opgehaald en we stapten om 20.15 uur weer binnen. Eigenlijk is één dag veel te kort maar we hebben een mooie indruk van deze prachtige stad gekregen. Het was een erg mooie, gezellige en vermoeiende dag. Klik hier voor het verslag en de foto’s!

Op vrijdag hebben we een ritje van een uur gemaakt met een stoomtrein (Dampfzug) naar Oberwiesenthal, een bekend “Kurort” vlakbij de Tsjechische grens. We zijn naar de top van de Fichtelberg gegaan (1215 m) met een skilift/kabelbaan (Schwebebahn). Zo… we kunnen eindelijk meepraten met mensen die altijd naar de wintersport gaan voor wat betreft het je naar boven laten sleuren in zo’n bakje ;-). Het was boven erg koud, er was totaal geen beschutting dus nadat we de foto’s hebben gemaakt zijn we weer naar beneden gegaan, waar we ons lunchpakket uit de tas hebben opgediept en lekker opgegeten. Daarna weer terug met de trein waarin we konden genieten van het mooie uitzicht.

Zondag’s vertrokken we weer na het ontbijt, de verwennerijweek zat erop. Onderweg kregen we een lekke band, die Nico heel snel had verwisseld met de reserveband, ja dat kan iedereen overkomen natuurlijk. We zijn rechtstreeks naar het pension in Bad Wildungen gereden waar we een kamer met ontbijt hadden geboekt. Even opgefrist en toen op weg naar onze vrienden, Günther en Annie zijn de mensen waar we 17,5 jaar geleden ons studiootje op Gran Canaria van hebben gekocht, in Bergfreiheit, een gehucht dat hoort bij Bad Wildungen. De vorige keer dat we ze bezocht hebben was 17 jaar geleden dus erg leuk om ze weer te ontmoeten. Ze zijn allebei een dagje ouder en hebben hun beperkingen, maar ze zijn nog jong van geest en we hebben leuke herinneringen opgehaald. We hebben lekker gegeten in een restaurant in het centrum, als je er ooit komt… het is een aanrader “Kaiser Wilhelm”.

’s Maandags zijn we eerst naar een garage gegaan om de reserveband te laten repareren! We konden met een tweedehandsband weer richting Holland want de band was niet meer te maken. De terugreis verliep verder voorspoedig.

Rond 14.15 waren we weer thuis, het was een heerlijke week!

Deze slideshow vereist JavaScript.