Uittreding…

Geschreven als WE300, een schrijfopdracht van Plato. Het woord deze maand is UITTREDING. 
Dit woord wordt niet gebruikt in het verhaal…

Op de hoek van de bank, in het midden van de kerk zat Elly en ze keek alleen naar de pastor. Ze kon gewoon haar ogen niet van hem afhouden. Wat een mooie man was dat. Die zachte uitdrukking op zijn gezicht, zijn mooie handen, dat krullerige haar, die donkere, zachte stem. Hoe was het mogelijk dat deze man een celibatair leven kon leiden?

Al jaren was ze alleen, duldde ze geen man meer in haar bestaan. Dit had ze besloten na een stressvol leven. Vanwege de geestelijke mishandeling die ze in haar huwelijk had ondergaan. Na de zoveelste vernedering trok er opeens een waas voor haar ogen. Ze was uien aan het snijden, stak haar man met het keukenmes dat ze in haar hand had. Na drie steken zakte hij in elkaar, dood, vrij, rust. Dat dacht ze…

Ze werd veroordeeld voor doodslag, het was tenslotte geen voorbedachte rade, hoewel de gedachten zich van hem te ontdoen wel vaak door haar hoofd hadden gespeeld. Ze had haar straf uitgezeten, 7 jaar was ze buiten beeld geweest en overdacht ze keer op keer de gebeurtenissen. Familie en vrienden hadden haar laten vallen, kinderen had ze niet en zeker ook geen spijt. Tijdens haar gedwongen verblijf had ze troost gezocht in het geloof. Ze was veel in de kerk te vinden, ze voelde zich rustig. Toen ze vrij kwam had men haar geholpen aan een woning en een baan, haar leven was nu goed.

Helaas had ze niet veel met deze pastor te maken maar was in haar hoofd bezig om te bedenken hoe ze dat zou kunnen veranderen. Ze wilde het niet, maar ze was verliefd! Op een geestelijke… Wat als hij ook verliefd op haar zou worden… als ze van elkaar gingen houden? Zou hij dan de kerk vaarwel zeggen?