Ze zijn nu ongeveer 8 jaar oud en zijn nog even mooi als toen ik ze kocht bij de Aldi. Ze waren niet goedkoop, ik wilde een duurzame knuffel voor allebei onze kleindochters en opeens lagen ze daar in een bak en was ik meteen weg van ze, precies wat ik zocht!
Ze moesten bij ons thuis blijven, zodat Maria en Natalia er bij ons mee zouden kunnen spelen, slapen en wat dan ook.
Bobo is de bruine, die is van Maria en Bobby is de witte, uiteraard van Natalia…
We woonden in Amstelveen toen ik ze kocht en ze hun naam gaf.
Toen Nick en Elsa met de kinderen weer terugverhuisden naar Gran Canaria zijn ze met ons tijdens een vakantie ook meeverhuisd naar Puerto Rico en hebben elk jaar een soort zomerslaap in onze studio als wij weer in Holland zijn.
Maria en Natialia vragen altijd naar ze als ze bij ons zijn en dan duikel ik ze op uit een koffer. Overdag zitten ze op de rugleuning van de bank te wachten tot ze naar bed gaan.
En ze slapen ook echt met ze! Kijk maar naar de foto die we vandaag na een dagje strand hebben genomen…ze liggen een dvd te kijken met de beren in hun armen.
Bobby is helaas zijn neus kwijt, deze is opgegeten door Simba toen wij er niet waren en de meiden ze zelf hadden opgezocht, maar daardoor denken we ook nog vaak aan hem. Maar verder zien ze er nog heel mooi uit, zijn ze heel zacht, hebben ze zelfs hun strik nog om en worden ze gewoon af en toe gewassen in de wasmachine.
Ik hoop dat de meiden nog lang naar ze vragen want dat betekent dan dat ze toch wel een soort waarde voor ze hebben gekregen in de loop der jaren…
Er staan hier boven wat reacties uit 2010 tengevolge van de mislukte migratie van web-log.
Dit verwijst weer naar de hondenbeet die Natalia in haar gezicht had gekregen toen.
LikeLike
Je bent een lieve Oma Trees, enne… met of zonder de beren… die meiden zullen altijd graag bij jou en je man blijven komen. Zeker weten!!!
LikeLike
wat lief hé
LikeLike
Het maakt soms echt niet uit hoe ze eruit zien hoor…een lievelings knuffel blijft voor altijd.
Wat liggen ze er lief bij!!
Heb een leuk nieuwtje op mijn Blog staan!!
liefs Carla.
LikeLike
Wat een lief verhaal maar wat vreselijk triest van Simba. Zo’n lief, jong hondje. Krijg er een brok van in mijn keel. 😦
LikeLike
en wie zegt dat de Aldi geen goeie spullen heeft? Dit bewijst het maar weer!!! Heel aandoenlijk verhaal lieve nicht!!! Smuffelssssssssssssss
LikeLike
die gaan nog jaren mee,leuk.
LikeLike
Leuk zeg!! Dikke kus voor allebei van mij, Diana.
LikeLike
Met of zonder neus, nog steeds goede vriendjes zo te zien..!!
Leuk hoor.
Fijne zondag.
LikeLike
koesteren, nu en dat ook blijven doen!
Liefs
LikeLike
Oh die foto, zelfs nog helemaal blauw bij haar oogje! Arme schat!! Geef haar maar een dikke knuffel van mij als je haar weer ziet Mam! En Maria natuurlijk ook!KUS!
LikeLike
Och och wat een verhaal, wij hoorde het terwijl Diana hier was… Hopelijk wordt het weer als vanouds!!
Diana komt donderdag weer gezellig een hapje eten:-).
Hoe is het daar? Ik zag dat Adrie ook jullie kant op komt en Jan en Lia…. dat wordt een gezellige drukke bedoening:-).
Dikke kus Marielle
LikeLike
Dat is een nare ervaring. Gelukkig kan die jonge huid wel weer heel mooi herstellen. Maar de schrik is weer een ander verhaal!
Sterkte ermee!
LikeLike
het had dus veel erger kunnen aflopen, wat een schrik.
hopelijk droogt het allemaal mooi op.
gelukkig is binky niet zo’n bijtertje.
LikeLike
jeetje…da’s schrikken dan….in het gezicht nog wel.
Hopelijk zie je er straks niks meer van.
liefs Carla.
LikeLike
Ja, dat zal schrikken zijn geweest.
Hopelijk herstelt ze er goed van.
Fijne dinsdag meis.
LikeLike