Sinterklaasfeest 2009…

Nick… dit verhaaltje is niet voor kleine oogjes en oortjes bestemd…

Ook dit jaar hebben we weer met Maria en Natalia en de rest van het gezin Sinterklaas gevierd op 5 december. De meiden hadden een mooie plaat gekleurd voor Sinterklaas, die is gescand en per e-mail naar Diana gestuurd.

Diana heeft regelmatig contact met Sinterklaas en Zwarte Piet dus ze had beloofd dat ze de kleurplaten zou printen om ze aan Sinterklaas te geven. Daarbij moest ze dan weer vragen of hij dit jaar de cadeautjes voor de familie weer naar Gran Canaria zou willen komen brengen.

Op zaterdag 5 december hadden we rond 4 uur afgesproken bij Nick en Elsa te zijn. Ik voelde zelf ook een soort spanning. We hadden de Zak van Sinterklaas met cadeautjes en chocolade letters achter in de auto staan…

Maria en Natalia hadden hun mooie ‘Hello Kitty’ jurkjes aan en vooral Natalia was aardig zenuwachtig. Ze bleef maar in mijn buurt en kwam stijf bij me op schoot zitten met haar Sinterklaasboekje bij zich waar liedjes in stonden die we natuurlijk moesten gaan zingen.

Haar hartje klopte heel snel en ik vroeg of ze erg zenuwachtig was omdat ik haar hartje kon voelen. “Wat is zenuwachtig Oma?” vroeg ze. Ik legde uit dat het nerveus betekent, in het Spaans ‘nerviosa’. “Ja hoor, ik ben wel heel erg zenuwachtig… En weet je nog Oma, vorig jaar zat Opa net op de WC toen Zwarte Piet op de deur klopte en strooide. Hij had er helemaal niks van gemerkt, alleen lawaai gehoord”, zei ze. Ja, ik herinnerde het me natuurlijk nog wel en vertelde het tegen Opa.

Dus werd er overlegd en afgesproken dat Nick deze keer maar naar de WC moest gaan, hahaha. Iemand moest tenslotte kloppen en strooien en dan wegduiken… uiteraard op de WC…

De mannen gingen de hondjes even uitlaten en wij begonnen te zingen. Toen ze terug kwamen hadden we net een paar liedjes gezongen en Maria keek steeds naar buiten om te zien of ze iets zag op de daken. Om half 5 is het nog hartstikke licht op Gran Canaria, dus moest ze hem kunnen zien, zei ze.

Opa had een goed idee. “Begin maar met het liedje ‘hoort wie klopt daar kinderen’ te zingen,” zei hij. Dus we begonnen hard te zingen. Na een couplet en een refrein werd er heel hard geklopt op de buitendeur, we zaten met zijn drietjes stijf van schrik op de bank… Meteen daarna werd er flink wat strooigoed de kamer in gegooid, en… deze Zwarte Piet kwam zelfs met zijn hand om de hoek om alles goed naar binnen te kunnen gooien.

Vreselijk geschrokken begon Natalia te gillen en ze zat bibberend op de bank. “Ik zzzzagggg zzzzijnnn hhhhaaaand,” huilde ze snikkend en was echt een beetje in paniek. Elsa probeerde haar te troosten en ondertussen rende Maria, die niet bang was, naar de voordeur om die open te maken en te kijken of er echt cadeautjes waren gebracht.

Op de hal stond de Zak van Sinterklaas en daarnaast nog meer extra pakjes. Die waren niet verpakt in Sinterklaaspapier, maar de meisjes hadden het niet eens in de gaten. Maria keek meteen in het trappenhuis naar beneden of ze iets zag en ook naar boven waar een trap naar een dakluik is. Niemand te zien natuurlijk. Oh, oh, die Zwarte Piet is toch zo snel!

Toen werden de pakjes uitgepakt. Voor iedereen was er van alles en nog wat. Uit de zak van Sinterklaas kwamen allemaal kleine cadeautjes en natuurlijk wat snoepgoed en de chocolade letters. Verder was er voor iedereen nog een extra pakje! We waren allemaal heel blij en hebben weer genoten en natuurlijk allemaal tegelijk heel hard ‘dankjewel Sinterklaas’ geroepen.

Maar om Natalia niet de zenuwen te bezorgen voor het volgende jaar gaan we het volgend jaar anders doen.
Niemand vertelt de meisjes hier dat Sinterklaas en Zwarte Piet niet bestaan dus kunnen ze er nog lang in blijven geloven. Volgend jaar komen we gewoon binnen met de zak met pakjes en vertellen we ze dat Sinterklaas in de war is geweest en ze bij ons thuis heeft gebracht in plaats van bij hun.

De kinderen mogen tegen die tijd best wel weer een beetje spanning voelen, de traditie een beetje in ere houden zolang het kan is wel leuk, maar bang worden is niet de bedoeling.

Het was al met al weer een superleuk en dus zeer geslaagd Sinterklaasfeest!